معرفی شهرهای ایران و جهان

برای آشنایی با دیگر شهرها به لیست آخرین مطالب و موضوعات و صفحات دیگر وب هم مراجعه فرمایید

معرفی شهرهای ایران و جهان

برای آشنایی با دیگر شهرها به لیست آخرین مطالب و موضوعات و صفحات دیگر وب هم مراجعه فرمایید

معرفی بوجومبورا

معرفی بوجومبورا

بوجومبورا پایتخت کشور بوروندی است.



Bujumbura
—  بوجومبورا  —
Bujumbura
BujumburaFromCathedral.jpg
بوجومبورای مرکزی با دریاچه تانگانیکا در پشت زمینه
پرچم
پرچم     Coats of arms of None.svg
نشان رسمی
لقب: «»
Burundi Provinces.png


—  موقعیت سیاسی  —
کشور     Flag of Burundi.svg بروندی
استان     استان بوجومبورا مایری
شهردار     -
—  موقعیت جغرافیایی و زمانی  —
وسعت شهر     کیلومتر مربع
وسعت شهر به همراه حومه     ۸۶.۵۴ کیلومتر مربع
ناحیه زمانی     ۲+ گرینویچ (CAT)
پیش شماره     ۲۵۷+
—  جمعیت  —
جمعیت     ۲۳۵٬۴۴۰ نفر
جمعیت به همراه حومه     نفر
وبگاه رسمی: [۱]

معرفی اولان‌باتور

معرفی اولان‌باتور

اولان‌باتور


مختصات: شرقی′۵۵°۱۰۶ شمالی′۴۷°۵۵ / 106.917 غرب 55.783 جنوب / -106.917;-55.783 (نقشه)
Ulan Bator
—  شهر اولان‌باتور  —
Ulan Bator City
Ulanbator-Panorama.jpg
چشم‌اندازی از اولان‌باتور
پرچم
پرچم     Mn coa ulaanbaatar.png
نشان رسمی
لقب: «»
Map mn ulaanbaatar.png
موقعیت اولان‌باتور در مغولستان
کشور     پرچم مغولستان مغولستان
شهرداری     اولان باتور


شهردار     -
وسعت شهر     ۱۸۱۶٫۳ کیلومتر مربع
ارتفاع     ۱٣۵۰ متر
ناحیه زمانی     ۸+ از گرینویچ(H)

    +(از گرینویچ)

پیش شماره     ۱۱(۰) ۹۷۶+
جمعیت     ۱٬۰۴۴٬۵۰۰ نفر
تراکم جمعیت     ۲۲۷ نفر
وبگاه رسمی: www.ulaanbaatar.mn

اولان‌باتور (اولان‌باتار) (به مغولی: Улаанбаатар) پایتخت و بزرگ‌ترین شهر مغولستان است.


فهرست مندرجات


    * ۱ جغرافیا
    * ۲ تاریخچه
    * ۳ نامگذاری

 جغرافیا

جمعیت این شهر در سال ۲۰۰۸ میلادی، بیش از یک‌میلیون نفر بوده‌است.

اولان‌باتور مرکز فرهنگی، صنعتی و اقتصادی مغولستان می‌باشد.

این شهر همچنین مرکز شبکهٔ راه‌های مغولستان است و از طریق راه‌آهن به روسیه و چین متصل می‌شود.[۱]

اولان‌باتور در شمال مغولستان و در درهٔ رودخانه تول (از شاخه‌های سلنگا) و در دره‌ای بر دامنهٔ کوه بوگدا اول قرار گرفته‌است و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۳۱۰ متر می‌باشد.

تاریخچه

بنیان‌گذاران اولیهٔ اولان‌باتور، چادرنشینان بودایی بوده‌اند که در سال ۱۶۳۹ میلادی در این مکان ساکن شده‌اند.


پس از سال ۱۷۷۸ میلادی، این شهر به‌سمت درهٔ رودخانهٔ تول گسترش پیدا کرده‌است. در سدهٔ بیستم، اولان‌باتور به‌بزرگ‌ترین مرکز ساخت‌وساز در در سطح مغولستان تبدیل شد.[۱]


 نامگذاری

معنی نام این شهر در زبان مغولی «قهرمان سرخ» است.


واژه باتور مغولی به‌معنی قهرمان به‌صورت بهادر به فارسی راه یافته‌است.

معرفی آمستردام

معرفی آمستردام



Amsterdam
—  آمستردام  —
Amsterdam
دیدنی های آمستردام
پرچم
پرچم     Wapen van Amsterdam bewerkt.PNG
نشان رسمی
لقب: «»
LocatieAmsterdam.svg
شهر آمستردام در نقشه کشور هلند
—  موقعیت سیاسی  —
کشور     Flag of the Netherlands.svg هلند
ناحیه     هلند شمالی


شهردار     یاب کوهن
—  موقعیت جغرافیایی و زمانی  —
وسعت شهر     ۲۱۹ کیلومتر مربع
ناحیه زمانی     +۱ گرینویچ (CET)
—  جمعیت  —
جمعیت     ۷۶۲،۰۵۷ نفر
وبگاه رسمی: [۱]


آمستردام (به هلندی: Amsterdam) پایتخت کشور هلند است و در غرب این کشور واقع شده‌است. این شهر نزدیک به یک میلیون نفر جمعیت دارد و نیمی از این تعداد را مهاجران خارجی یا خارجی تبارها تشکیل می‌دهند که تنوع آنها به بیش از صد و پنجاه ملیت می‌رسد.

هستهٔ اصلی این شهر تاریخی در قرون وسطا بوجود آمد و در قرن شانزدهم توسعه یافت و تبدیل به مهم‌ترین بندر تجاری اروپا شد. بندر آمستردام از شرق به دریاچهٔ اَیسل مِیر وصل می‌شود و از غرب از طریق یک کانال کشتیرانی به دریای شمال و آبهای آزاد راه دارد. ورودآب به این مجراها کنترل می‌شود چون آمستردام نیز مانند مناطق وسیعی از هلند زیر سطح دریا قرار گرفته‌است. رودخانهٔ آمستِل از وسط آمستردام می‌گذرد و شبکهٔ گسترده‌ای از کانالها و نهرها بخش‌های مختلف شهر قدیمی را به هم وصل می‌کنند.این کانالها به تدریج طی چهار پنج قرنِ گذشته به شکل نیم دایره‌هایی دورِ هستهٔ اولیهٔ شهر حفر شده و گسترش یافته‌اند. کاربرد اصلی آنها جابجایی بار و محصولاتِ وارداتی از کشتی‌ها به انبارها و تجارتخانه‌ها و بالعکس از آنجا به بندرگاه بوده‌است. در قرون هفدهم و هجدهم که دوران شکوفایی اقتصاد استعماری هلند بود، خانه‌های اعیان نشین بسیاری در حاشیهٔ کانالهای بیرونی ساخته شدند که بسیاری از آنها هنوز هم پابرجا هستند.

بخش مرکزی آمستردام بافت فشرده و زیبای قدیمی خود را به خوبی حفظ کرده‌است و به یک موزهٔ رو باز و دیدنی می‌ماند. به همین خاطر یکی از جاذبه‌های گردشگری در آمستردام، قایق‌سواری در کانال‌های داخل شهر است که از مقابل بسیاری از ساختمان‌های زیبای شهر می‌گذرد.

دانشگاه آمستردامUvA و دانشگاه آزاد یا VU (با دانشگاه آزاد ایران اشتباه نشود) بزرگ‌ترین مراکز آموزشی این شهر هستند که در رشته‌های گوناگون دانشجو می‌پذیرند. در زمینهٔ هنر، مدرسهٔ عالی هنرها (Amsterdamse Hogeschool voor Kunsten)مهتمرین مرکز آموزشی ست که در رشته‌هایی چون رقص، موسیقی، نمایش و سینما دانشجو می‌پذیرد.

هلند برای هنردوستان نیز مکانی رؤیایی‌ست. گذشته از معماری زیبا، این شهر نسبت به مساحتش گنجینه‌های هنری بسیاری را داراست و پر است از موزه‌ها و گالریهای جورواجور. از نقاشی‌های خیره‌کنندهٔ رمبراند، ورمیر (فرمیر) و ون گوگ Van Gogh (فان خوخ) که در موزه‌های اصلی به نمایش گذاشته شده‌اند گرفته، تا موزه‌های کوچکی مانند موزهٔ سکس یا موزهٔ شکنجه. سه موزه اصلی آمستردام در میدان موزه [Museumplein] واقع اند.

از نظر تجاری این شهر اهمیت زیادی در هلند دارد و دفاتر بسیاری از شرکت‌های بزرگ در آن واقع شده است. برخی شرکت‌های جهانی نیز بدلیل تسهیلات مالیاتی هلند نسبت به کشورهای مجاور، دفاتر منطقه‌ای خود را در این شهر و بخصوص در اطراف فرودگاه اسخیپل (سکیپل) در نزدیکی آمستردام مستقر ساخته اند که از آن میان می‌توان به سونی اشاره کرد.

معرفی برازیلیا

معرفی برازیلیا

برازیلیا
Brasília
—  برازیلیا  —
Brasília
Brazil.Brasilia.01.jpg
کلیسای جامع برازیلیا
پرچم
پرچم     Brasão do Distrito Federal (Brasil).svg
نشان رسمی
لقب: «Capital Federal, BSB»
Brazil Region CentroOeste.svg
—  موقعیت سیاسی  —
کشور     Flag of Brazil.svg برزیل
منطقه     غرب مرکزی
ایالت     منطقه فدرال برزیل
پیش شماره     ۶۱
کدپستی     ۷۰۰۰-۰۰۰
فرماندار     خوزه روبرتو آرودا
—  موقعیت جغرافیایی و زمانی  —
وسعت شهر     ۵۸۰۲ کیلومتر مربع
ارتفاع     ۱۱۷۲ متر
ناحیه زمانی     ۳-(از گرینویچ) BRT

    ۲-(از گرینویچ) BRST



—  جمعیت  —
جمعیت     ۲,۶۰۶,۸۸۵ نفر
تراکم جمعیت     ۴۳۵.۹۸ کیلومتر مربع
وبگاه رسمی: [۲]


برازیلیا پایتخت کشور برزیل است.

ساخت این شهر به این علت بود که می‌خواستند محل پایتخت برزیل که پیش از آن شهر ریو دوژانیرو بود را تغییر داده و بیشتر به مرکز و غرب کشور بیاورند تا به دیگر ناحیه‌ها نزدیک‌تر باشد. برای این تغییر پایتخت نیروی کاری عظیمی از سراسر کشور به‌کار گرفته‌شد. طرح و نقشه این شهر بشکل یک هواپیما است.
فهرست مندرجات


    * ۱ پیشینه
          o ۱.۱ طراحی
    * ۲ موقعیت
    * ۳ آب و هوا
    * ۴ دولت
    * ۵ افراد سرشناس متولد برازیلیا
 پیشینه

رئیس‌جمهور یوشلینو کوبیچک (Juscelino Kubitschek) فرمان ساخت برازیلیا را داد و در واقع یکی از مفاد قانون اساسی کشور را که در مورد این بود که مرکز کشور باید به مکان دیگری غیر از ریو دوژانیرو منتقل شود را به اجرا درآورد. طراح شهری اصلی برازیلیا لوسیو کوستا (Lúcio Costa) بود. اسکار نیمیر معمار اصلی اغلب ساختمان‌های دولتی و روبرتو برل مارکس طراح مناظر طبیعی شهر بود. طراحی این شهر بر پایهٔ نظریات لی کوربسیر استوار بود. برازیلیا طی ۴۱ ماه ساخته شد و ساخت آن از سال ۱۹۵۶ تا ۲۱ آوریل سال ۱۹۶۰ یعنی زمان افتتاح رسمی آن بطول انجامید.
کنگره ملی در برازیلیا.

از سال ۱۷۶۳ تا ۱۹۶۰ شهر ریو دی یانیرو پایتخت برزیل بود، و منابع غالبا در ناحیهِ جنوبی کشور متمرکز بودند. برزیلا از لحاظ موقعیت جغرافیایی در مرکز کشور قرار دارد که در واقع پایتختی است که از لحاظ جغرافیایی خنثی است. نظریهِ ایجاد پایتخت برزیل در داخل مربوط به قانون اساسی در ۱۸۹۱ می‌شود که در آن دقیقا عنوان شده بود که بخش فدرال باید کجا باشد، اما خود محل تا سال ۱۹۲۲ تعریف نشده بود. موقعیت برزیلا باعث توسعهِ ناحیهِ مرکزی برزیل شده و تمامیت بهتری در قلمروی برزیل ایجاد می‌کند.


طبق یک افسانه، کشیش ایتالیایی گیوانی ملچیر بویکو دارای رویایی در مورد آینده بود که مربوط به شهری در آینده می‌شد که مشابه موقعیت برزیلا است. امروزه، در برزیلا اشارات بسیاری به این عالم که فرمان سیلسیان را بنیاد نهاد وجود دارد. این نام به یکی از کلیساهای اصلی نیز داده شده‌است.
[ویرایش] طراحی

طرح لوسیا کوستا برای شهر طرحی مبسوط و جامع بود. در این طرح پیش‌بینی شده که کدام مناطق باید مسکونی بوده و کدام مناطق نیز باید تجاری باشد. در این طرح محدوده قرار گرفتن واحدهای صنعتی، محل احداث ساختمان‌های خاص، ارتفاع ساختمان‌ها و موارد دیگری نیز پیش‌بینی شده‌است.

مبنای طراحی شهر یک صلیب ساده بوده‌است. به گفته خود کوستا: این طرح «از ژست فردی که محل مالکیت خود را امضا می‌کند اقتباس شده‌است: دو تبر که با هم زاویه قائمه می‌سازند، نشان خود صلیب» [۱][پیوند مرده][پیوند مرده] اما، این صلیب باید با مکان‌نگاری محلی انطباق داشته باشد، همانند اینکه در این طرح نقشه‌هایی برای احداث دریاچه مصنوعی مشهود بود، و شهر نیز به شکل یک هواپیمای دارای بال‌های ثابت در آمد.

دماغه هواپیما وزارت‌خانه‌ها، ساختمان‌های دولتی، سنا، مجلس نمایندگان و کلیسای جامع پیشرو که توسط اسکار نیمیر طراحی شده‌است را در خود جای داده‌است. برج بلند تلویزیونی برازیلیا نیز که دارای چشم‌انداز زیبایی از شهر و دریاچه آن است در این بخش احداث شده‌است.

بالهای هواپیما بالهای شمال و جنوب نام گرفته‌است: هر یک از این بالها تقریباً هفت کیلومتر طول دارد. خیابان بین دریاچه و بالها با توجه به شمالی یا جنوبی بودن بالها L۴ جنوب یا L۴ شمال نام گرفته‌اند.


خیابان مرتفع، دارای سرعت بالا، که ایکسو رودوویاریو نام دارد، با عبور از زیر یک ایستگاه اتوبوس دو بال را به هم متصل می‌کند، در این بخش بانک و هتل قرار گرفته‌اند. نشانی‌های حوزه ۱۰۰ و ۳۰۰ در سمت غربی ایکسو، و نشانی‌های حوزه‌های ۲۰۰ و ۴۰۰ در سمت شرقی واقع شده‌اند. در این خیابان‌ها محلات مسکونی متشکل از بلوک‌های آپارتمانی با نام سوپر کوادرای جنوبی یا سوپر کوادرای شمالی احداث شده‌است. این بلوک‌ها از ساختمان‌های سه تا شصت طبقه تشکیل شده‌است. هر کدام از دو بلوک دارای یازده ساختمان است که هر ساختمان توسط حروف الفبای خاص خود مشخص شده و در فاصله بین دو بلوک مدارس و کلیساها واقع شده‌است. خیابان‌های تجاری بلوک‌های سوپر کوادرا را از یکدیگر جدا می‌کند.

در مجاورت فرودگاه بین‌المللی رئیس جمهور جوسلینو کوبیتچک (فرودگاه برازیلیا) باغ‌وحشی قرار دارد که دارای جانوران بومی سرادو است. سفارت‌خانه‌ها، باشگاه‌های تفریحی و خانه‌های مجلل دریاچه را در خود محصور کرده‌است، و یک پارک بزرگ که 'پارک دا سیداد' (پارک شهر) نام دارد، فضایی را که بسیار برای دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی و تماس با طبیعت مورد نیاز است فراهم می‌کند.

یکی از انتقادات اصلی که در مورد شهر برازیلیا به عمل می‌آید این است که این شهر بر اساس مقیاس پیاده‌روها طراحی نشده‌است. با ظهور عصر خودرو، یعنی زمانی که شهر در حال ساخت بود، به پیاده‌روها توجه چندانی نشد. در طرح اصلی هیچگونه چراغ راهنمایی پیش‌بینی نشده بود و تمام خودروها برای آنکه با ترافیک مواجه نشوند از روی پلها و از داخل تونلها عبور می‌کردند. امروزه، ۲۰۰٬۰۰۰ نفر در طرح آزمایشی ساکنند، و با کهنه شدن سریع این طرح، شهر راه‌حل آموزشی جدیدی یافت: هزاران محل خط کشی عابر پیاده در خیابان‌ها ایجاد شد، و از این طریق راه عابران پیاده کوتاه‌تر شد. برای برطرف کردن این مشکلات متروی برازیلیا اخیرا احداث شده‌است، اما هنوز ایستگاه‌های متعدد زیادی به صورت ناتمام باقی مانده‌است. خط بال شرقی تکمیل شد، این خط تا شهر اقماری تاگوواتینگا ادامه می‌یابد. درحالیکه حمل و نقل عمومی تقریباً فراوان است، خودرو همچنان یکی از محبوبترین ابزار حمل و نقل در برازیلیاست.

یکی دیگر از انتقاداتی که به شهر برازیلیا وارد است جابجایی ساکنان فقیر به شهرهای اقماری بسیار دور همچون سانتا ماریا دو سواکوی، سائو سباستیائو، گاما، سیلاندیا و سوبرادینهو است. اتوبوس‌ها و سیستم انتقال سریع زمینی این شهرها را به مرکز متصل می‌کند. ساکنان این شهرک‌های اقماری به دلیل سیاست سکونتی که فرماندار خوواکیم روریز اتخاذ کرده‌است، در شرایطی پایین‌تر از شرایط ساکنان طرح آزمایشی زندگی می‌کنند. در طرح آزمایشی مردم از دیگر نقاط کشور در ازای املاکی اندک به پایتخت کشانده شدند و مرزهای ناحیه فدرال را پر کردند. زمانی که از برازیلیا حرف می‌زنیم، معمولاً این شهرک‌های اقماری کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند، گرچه جمعیت آنها بسیار بیشتر از جمعیت طرح آزمایشی است. با این وجود برازیلیا همچنان دارای بالاترین شاخص توسعه انسانی در برزیل است.

به موجب طرح اولیه -- که برازیلیا باید از آن متابعت کند – این شهر همواره تحت ساخت و ساز قرار دارد. یونسکو برازیلیا را یک مرکز میراث جهانی نامیده‌است. صخره‌های مرتفع در این شهر یافت، و متاسفانه، تخریب شده‌است.
 موقعیت
ساختمانهای دولتی

برزیلا در یک ناحیهِ فدرال توسطJuscelino Kubitschek در داخل ایالت گویاس ایجاد شد. در شرق ناحیه رودخانهِ پرتو و در غرب آن رودخانهِ دسکوبرتو قرار دارد. برزیلا در پلانالتو بر روی فلاتی با ارتفاع ۱۰۰۰ متر واقع است. فاصلهِ برزیلا از گویانیا ۲۰۷ کیلومتر، از سالولدور ۱٫۵۳۱ کیلومتر، از ریو دی یانیرو ۹۳۰، از بلو هریزانت ۷۱۶ و از سائو پائولو بیش از ۱٫۰۱۵ کیلومتر است.
[ویرایش] آب و هوا

برزیلا زمستان‌های خشک و تابستان‌های مرطوب دارد. در دورهِ خشک، رطوبت نسبی هوا در گرم‌ترین ساعات روز به سطح بحرانی می‌رسد. حداقل میانگین دما در برزیلا ۲۸ درجهِ سانتیگراد (۸۲درجهِ فارنهایت) است. طی فصل خشک، دما کاهش می‌یابد و می‌تواند در ماه جولای به سطح ۱۳ درجهِ سانتیگراد (۵۵درجهِ فارنهایت) برسد. حداکثر میانگین دما ۲۵ درجهِ سانتیگراد (۷۷درجهِ فارنهایت) است

میانگین دما ۲۰٫۵ درجهِ سانتیگراد (۶۹درجهِ فارنهایت) است. سپتامبر گرم‌ترین ماه است که میانگین بالاترین دما در این ماه ۲۸ درجهِ سانتیگراد (۸۲درجهِ فارنهایت) و میانگین پایین‌ترین دما ۱۶سانتیگراد (۶۱درجهِ فارنهایت) است. جولای خنک‌ترین ماه است که میانگین بالاترین دما در این ماه ۲۵ درجهِ سانتیگراد (۷۵درجهِ فارنهایت) و میانگین پایین‌ترین دما ۱۳سانتیگراد (۵۵درجهِ فارنهایت) است. اختلاف ماهانهِ میانگین بالاترین دما حدود ۳ درجهِ سانتیگراد (۳۵درجهِ فارنهایت) و اختلاف ماهانهِ میانگین پایین‌ترین دما ۵ درجهِ سانتیگراد (۳۹درجهِ فارنهایت) است.

کمترین دمای ثبت شده برابر ۵/۰ درجهِ سانتیگراد (۳۳درجهِ فارنهایت) و بیشترین معادل ۱/۳۴ درجهِ سانتیگراد (۹۳درجهِ فارنهایت) است.
 دولت
سنای ملی

ناحیهِ فدرال دارای دولت خودمختار ونیروهای قانونگذار است، اما شاخهِ قضایی توسط اتحادیه تایید می‌شود.

حاکم بخش مستقیما برای یک دورهِ ۴ ساله انتخاب می‌شود. قوانین محلی توسط یک انجمن قانونگذاری تصویب و صادر می‌شوند که آنها نیز توسط مردم محلی انتخاب می‌شوند. این ناحیه از بسیاری لحاظ‌ها مشابه یک ایالت فدرال است. این ناحیه هم در کنگرهِ نمایندگان (Câmara Federal)و هم در مجلس سنای ملی نماینده دارد.

علاوه بر این، برزیلا مقر دولت فدرال کشور است .(محل کار رئیس‌جمهوری) و وزارتخانه‌ها که در امتداد محور تاریخی قرار دارند مقر شاخهِ اجرایی هستند . سران قضایی و مقننه نیز در همین محل قرار دارند.


 افراد سرشناس متولد برازیلیا
پله در تاریخ ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۷

    * لیلا باروس، والیبالیست
    * ربکا گوسمائو، شناگر
    * کاکا، فوتبالیست (در حال حاضر بازیکن رئال مادرید)
    * لوسیمار فریرا دا سیلوا|لوسیو، فوتبالیست (در حال حاضر بازیکن بایرن مونیخ)
    * تاتیانا لموس، شناگر
    * آنا پائولا پادرائو، روزنامه‌نگار
    * هودسون د سوزا، دونده نیمه استقامت
    * ماریلسون گومز دوس سانتوز، ورزشکار حرفه‌ای، برنده ماراتن شهر نیویورک در سال ۲۰۰۶

معرفی آستانه

معرفی آستانه

آستانه (قزاقستان)

Astana
—  آستانه  —
Астана
O
بایترق، نماد شهر آستانه
Astana p.svg
مکان شهر آستانه بر روی نقشه قزاقستان
کشور     Flag of Kazakhstan.svg قزاقستان
ناحیه     [[]]
شهردار     ایمانگلی تاسماگامبتوف
وسعت شهر     219 کیلومتر مربع
ناحیه زمانی     +۱ گرینویچ (CET)
جمعیت     ۶۳۳۷۰۰ نفر
وبگاه رسمی: [۱]

آستانه پایتخت کشور قزاقستان است.




فهرست مندرجات


    * ۱ ریشه نام
    * ۲ تاریخچه
    * ۳ آب و هوا
    * ۴ جمعیت

ریشه نام

آستانه نامی پارسی است که به‌تازگی به‌جای نام پیشین این شهر گذارده شده‌است. این واژه در زبان قزاقی قدیم، به‌معنای آستانهٔ خیمه پادشاه و بعدها به‌معنای پایتخت بوده‌است.
 تاریخچه

آستانه شهری نوساز و زیبا است که به‌دلایل امنیتی در مرکز قزاقستان بنا شده و درسال ۱۹۹۸ میلادی به‌جای آلماتی به‌عنوان پایتخت قزاقستان معرفی شده‌است. چون شهر آلماتی به‌مرزهای سه کشور همجوار قزاقستان بسیار نزدیک است.
 آب و هوا

این شهر به‌دلیل واقع‌شدن در منطقه‌ای سردسیر، یکی از شهرهای سرد دنیا به‌شمار می‌آید؛ به‌طوری‌که در زمستان، درجه برودت هوا در بعضی از روزها به ۴۰- درجهٔ سانتی‌گراد می‌رسد.
جمعیت

جمعیت آستانه در نوامبر ۲۰۰۸ حدود ۶۳۳۷۰۰ نفر بود.